Neen hoor, ik was niet gekidnapt door ruimtewezentjes.
Ja, ik had eerder van me moeten laten horen.
Ik hoop dat je niet te ongerust was, maar... het leven is te interessant om altijd achter/voor/op/onder/tussen de computer te zitten en blogberichten te schrijven!
Uiteindelijk toch maar een poging om zowaar meer dan een maand (whoeps) in 1 blogbericht te proppen.
Al wat met school te maken heeft kan je nog steeds (jawel, vaker upgedated) op mijn andere blog (http://nele-at-ucsyd.blogspot.dk/) lezen.
Maar... wil je de echte avonturen (uhum), wil je de sappige verhalen (uhum uhum), dan ben je hier aan het juiste adres.
Eigenlijk kan ik het waarschijnlijk heeeeeel kort samenvatten: sneeuw sneeuw sneeuw!
Tot vorige week donderdag (11 april) ineens... de krokussen bovenkwamen! Na twee dagen lente, werd het herfst.
Ik denk dat dit de meest Belgische (jawel, ik weet nog dat Belgen graag over het weer praten) en meest accurate samenvatting van de afgelopen maand is.
Maar misschien wil je toch ietsje meer?
Half maart hadden we een lading internationale studenten op bezoek (alsof we dat zelf niet zijn...) voor een week. We organiseerden een international dinner en een hotdogavond voor hen. Ook hebben we hen een dag 'lesgegeven'. (Ik zei het al, het is de korte versie! Wil je de lange? Kom dan over een dikke week eens langs in Blankenberge.)
Het weekend van 23 maart kwamen Julie en Bram op bezoek. Wat was ik blij om bekende gezichten te zien!! België mis ik absoluut niet, maar mensen die me kennen, waarbij ik zonder nadenken mijn onnozele zelve mag zijn... die mis ik des te meer!
Samen bezochten we Ribe (met enorm koude tenen) en gingen we naar Lakolk Strand (met enorm harde en koude wind). Verder hielden we het rustig (bijbabbelen, kletsen en leuteren dus).
Daarna ben ik, voorbeeldige student die ik ben... samen met Emma het grootste deel van mijn paasvakantie gaan doorbrengen op school... We liepen vrijwillige stage in de Vojens Efterskole, maar daarover lees je alles op m'n andere blog.
Tijdens het weekend van 30 maart kwamen mama en Alistair op bezoek. Bezoek? Ribe! Here we come!! Hoewel ik de mama eigenlijk niet mis (sorry mamaatjen), was het toch leuk om deze twee vereerde gasten in mijn nederige stulpje te verwelkomen! Terwijl ze hier waren, hebben we trouwens iets heel vreemd meegemaakt: een fanfare op stille zaterdag, het zou Haderslev niet zijn:
Weet je wat mijn mamaatjen trouwens meebracht? Echte chocolade paaseitjes van Depla!! Dankjewel mamaatjen!! Ook van Alistair kreeg ik een lading (weliswaar Engelse) chocolade. Zouden ze mijn zwakke punt kennen?
De week na de paasvakantie kon de stage niet doorgaan door de lock-out (die trouwens nog steeds aan de gang is), maar daarover en over de fantastische oplossing voor dat probleem (Teknisk Skole, een BSO-school), lees je alles op m'n andere blog.
En toen... op 4 april 's avonds stond er plots iemand voor mijn neus die ik erg gemist had. Hij kwam aan tijdens de 'knitting club' (jawel, die bestaat nog en draait goed, want breien is cool!), dus staken we hem een stel breinaalden in z'n handen en zetten hem aan het werk. Wie? Robin natuurlijk!
Wees gerust... die baard wordt ingekort voor ik terug thuiskom!!
Het werd een rustig weekendje in Haderslev, met een fantastisch etentje in eLeMeNT (lekker lekker lekker) en het beste verjaardagscadeau ooit (Robin op bezoek). Nadat ik op zaterdag spek met eieren gemaakt had voor Robin, is hij zo lief geweest om op m'n verjaardag pistoletjes te gaan kopen bij de bakker (njammier!!!). Wie nog steeds denkt dat ik van feestjes houd, heeft het zo'n klein beetje mis... dus zijn we de rest van m'n verjaardag gaan besteden aan in de regen en de waterachtige sneeuw rond de drie meren van Haderslev wandelen. Vreemde bezigheid op je verjaardag? Misschien... maar ik vond het leuk!
Maandag 15 april zijn we met de hele groep (enfin, 2/3) op uitstap geweest naar Aarhus. We kregen er een rondleiding van een Nederlandse gids die er niet veel van bakte en dus al snel de laan uitgestuurd werd. Daarna bezochten we Gammle By (heel mooi, zo'n beetje bokrijk-achtig), Godsbanen (een kunstproject, heel interessant!) en een vikingmuseum (nogal teleurstellend). De foto's staan nog niet op mijn computer, dus kan ik ze jammer genoeg ook nog niet toevoegen.
Ik zou nu waarschijnlijk over dat kunstproject moeten uitweiden... een korte poging dan maar.
Godsbanen is een oud treinstation dat nu onderdak biedt aan ateliers waar kunstenaars van alle soorten, maten en gewichten (beeld, muziek, woord, film, theater...) hun ding kunnen komen doen. Alle mogelijke materiaal, theaterzalen, lokalen,... is aanwezig. Niet alleen is er dus ruimte voor kunstenaars om hun ding te doen, ook zijn er woonruimten voor kunstenaars. Naast de mensen die binnen en buiten lopen om kunst te maken of te bekijken, of die workshops volgen en geven, zijn er dus ook 'inwonenden'. Zij vormen een kleine kunstgemeenschap die aan gezamenlijke projecten werkt. Zo kan je bijvoorbeeld een bloembak huren waarin groentjes voor je gekweekt worden, zo worden er huizen gebouwd, projecten opgezet... kunstenaars van alle slag inspireren en beïnvloeden elkaar voortdurend in dit kleine 'kunstdorp'. Je mag hier trouwens maximum twee jaar wonen, zodat er constante vernieuwing in inwoners, kunstenaars en dus inspiratie is.
Ja... ik denk dat dit de korte versie is! Een heel inspirerende plaats om heen te gaan! Jammer dat Aarhus zo ver is!
Intussen heb ik nog twee dagen extra vrijwillige stage (ik moet echt een voorbeeldige studente zijn) gelopen in de Teknisk Skole en... ik ben tot het besluit gekomen dat ik van BSO houd en dat ik sta te popelen om er aan de slag te gaan, in het echt!
Even denken...
Heel even denken...
Ik denk dat dit een redelijk goede poging is op iets meer dan een maand in een blogbericht proppen!!
Oh, nog een bedenkinkje: over iets meer dan een week ben ik thuis, thuis in ons Belgenlandje. Ik moet eerlijk toegeven dat ik er niet naar uitkijk! Ik zal heel blij zijn om mijn vriend en vrienden terug te zien. Ik zal heel blij zijn om mensen die mij goed kennen rond mij te hebben (dat maakt het leven toch iets eenvoudiger). Ik zal blij zijn dat mijn zeetje weer vlakbij m'n huis ligt. Ik zal blij zijn om... Maar ik zie het eigenlijk echt niet zitten om weer in ons overhaaste belgenlandje terecht te komen. Het leven hier in Denemarken is net dat ietsje trager waardoor ik, met CVS, mee kan, waardoor ik soms zelfs bijna zou vergeten dat ik CVS heb. Dus, je begrijpt het misschien wel... ik wil met alle plezier terug naar m'n vrienden, maar België... onze 'maatschappij', neen, daar heb ik geen zin in.
Maar... zoals dat nu eenmaal gaat in het leven: ik kom terug en ik zal er het beste van proberen maken!
En nu... tijd voor papers en 'final presentations'.
Tot over anderhalve week ongeveer, maar dan in het echt (en misschien nog via een afsluitend blogbericht)!