Heel heel heel lang geleden... (cfr. Samson en Gert)

Dag mijn fantastische blogvolgers,

Ik weet niet of het jullie al opgevallen is, maar het is hier verdikkeme druk! Misschien is het een slecht excuus voor de lange radiostilte, maar het is er een. Aangezien vandaag een 'rustdag' is voor mij, maar er op een 'rustdag' altijd 500 000 dingen moeten gebeuren, ga ik de hoogtepunten aanhalen, maar de literaire omschrijvingen min of meer achterwege laten, al is het maar omdat ik straks echt wel piano wil gaan spelen, het wordt tijd!

Om te beginnen dus: jawel, ik leef nog!

Ik heb enkele weken (ai, het is echt lang geleden) geleden ontdekt dat 'den Turk achter den hoek' heel lekkere, verse en goedkope groentjes heeft. Geen supermarkten meer voor mij dus! Voor mijn brood ga ik uiteindelijk ook gewoon naar de bakker. Jawel, duur, maar het smaakt naar brood in plaats van naar opgeblazen spons. Tijd om lekker te beginnen eten dus!

Ik heb kennis gemaakt met de Hongaarse keuken. Een ovenschotel van aardappelen, hard gekookte eieren, spek, droge worsten (door de grootouders gemaakt) en zure room. Niet bepaald vegetarisch, maar af en toe moet het kunnen. Njammie!

Intussen is de Erasmus Haderslev Knitting club een feit! Iedere donderdagavond van 19 uur tot ... uur wordt er volop gebreid in ons appartementje... oh ja, ons... dat verdient dadelijk een woordje uitleg!

Dat woordje uitleg dan maar...Sinds een kleine twee weken heb ik een flatgenote! Sara, een 29-jarige Spaanse. Het ging allemaal heel snel, dus het was even stressen in het begin, maar alles is intussen op zijn pootjes gevallen.We komen goed overeen en amuseren ons vaak kostelijk. Ik houd van haar gevoel voor humor! Haar Engels is er in twee weken al enorm op vooruit gegaan, dus... ik ben blij dat ik niet meer alleen ben en zij is blij dat ze haar Engels beter kan oefenen.

Er zijn ook al twee weekends en dus talloze avonturen gepasseerd...

Het weekend van 9 februari hebben Nuria, Ági, Mesi en ik bij Alba (verblijft in Roding) doorgebracht. De honden Balou en Daisy (leuke beestjes) mochten niet mee op daguitstap, maar ik gelukkig wel! Even in het kort... we zijn naar de westkust gereden (in de buurt van Sondermaes). Op het eerste gezicht zag het er allemaal bijzonder Belgisch uit...

Dit deed mij nogal aan Het Zwin denken.

Maar op het tweede gezicht en een beetje meer naar het zuiden, wist ik behoorlijk zeker dat ik niet meer in ons Belgenlandje vertoefde! Dit natuurverschijnsel komt maar af en toe voor (het was 25 jaar geleden). Door een combinatie van wind, sneeuw en langdurige koude aan de kust krijg je dit ijs-strand.

Koude tenen verzekerd!

Nadien gingen we nog even een kijkje nemen in Ribe. Het zag er een mooi en gezellig stadje uit (het oudste van Zuid-Denemarken). Maar... daarover volgt later ooit meer, want ik ben van plan om eens uitgebreider terug te gaan.

Onze volgende schoolweek was heel interessant (global citizenship/human rights/edutopia). Hier kort even interessante links die we gebruikten:
www.wix.com (gratis websites maken; ons resultaat: http://neledemeyer.wix.com/human-rights)
www.pixton.com (cartoons/strips maken)
www.goanimate.com (animatiefilmpjes maken)
www.ted.com (wetenschappers aan het woord over allerhande onderwerpen).

Intussen heb ik een gigantische doos chocolade gekregen van Robin, een regelrechte aanslag op mijn leve(r)n. Maar... zo'n aanslagen vind ik niet erg, moet ik toegeven.

Op vrijdag hadden we geen les... tijd voor een weekendje weg dus! Samen met Elien, Tana, Nuria, Ági en Mesi trok ik richting Horsens. Mijn eerste kennismaking met het Deense openbaar vervoer en... die Deense bussen rijden toch wel op tijd zeker?!?! Horsens bleek een mooi en gezellig stadje. Vrijdag hebben we niet veel gedaan. We hebben de winkelstraat een paar keer doorkruist, hebben wat met de kinderdingen gespeeld in het shoppingcenter...

 en zijn op zoek gegaan naar de haven...

Het blijft koud in Denemarken...

 Zaterdag zijn we het gevangenismuseum gaan bezoeken. Deze gevangenis was actief tot 2006. Best wel aangrijpend!

In de gevangenis was heel wat kunst van (ex-)gedetineerden te zien.

Briefje van een gedetineerde die ontsnapt is: 'Waar een wil is, daar is ook een weg!'

Deze week zijn de Deense lessen begonnen. Dit is zo'n beetje waar ik voorlopig sta:
Jeg hedder Nele (uitspraak: jah hethu Nele)
Jeg kommer fra Belgien (uitspraak jah kommu fraa belgiën)
Jeg taler Flamsk (jah teeler flamsk)
Jeg gar i skole i Haderslev (jah go i skole i hèdesleu)
En er zijn ongetwijfeld nog een paar zinnetjes, maar dit zijn de voornaamste denk ik, of toch niet, nog eentje van belang: 'jeg elsker dig' (jah elska daj)
Het Deens is zo'n beetje een mengelmoes van Engels, plat West-Vlaams en Duits met een warme patat in je mond... goed verstaanbaar als het neergeschreven is, maar onmogelijk te begrijpen als de Denen een conversatie met je willen voeren. Het wordt nog plezant!

En tot slot nog dit... Emma, Sara en ik zijn van plan om dit weekend naar Odense te liften en er te couch-surfen, maar... we hebben nog geen slaapplaats (we zijn wel al gevraagd voor een feestje) en het sneeuwt weer serieus. Emma en ik hebben goed materiaal (regenbroek, goede schoenen, water-en winddichte jas, rain-cover voor de rugzak...), maar Sara niet en ik vrees zo'n beetje dat je, om in dit weer te liften, goed materiaal nodig hebt! Misschien wordt het dus volgend weekend... in plaats van dit weekend. We zien wel.

Kort... ja, natuurlijk... wie hield ik eigenlijk voor de gek?

Tot een volgende keer, bloglezers!

Dierbaar Denemarken

Dag blogvrienden,

Het is alweer een paar dagen geleden... dat kan maar één ding betekenen: ik heb geen tijd om me te vervelen!

Het Deense onderwijs is iets... apart... In Denemarken in het algemeen en in het Deense onderwijs in het bijzonder gaan ze uit van een verregaande gelijkheid/gelijkwaardigheid. Het moet gezegd dat dit voor een heel aangename sfeer zorgt, zowel in de klas als op straat of in winkels. Leraren met hun voornaam aanspreken, daar wen je snel aan, maar wat donderdag gebeurde, had ik toch nog niet vaak meegemaakt... We hadden heel de dag op de computer gewerkt, de meesten onder ons, ook ik, zijn dat niet gewoon en waren dus moe. We waren volop aan een opdracht aan het werken toen Lars, onze leraar, ineens voorstelde om koffie en thee te maken voor ons, om ons 'leed te verzachten'. Fantastisch toch!

Vrijdag gingen we langs in een Deense school, maar daarover lees je meer in mijn Engelstalige blog. Wel wil ik dit nog even kwijt: de Denen slagen erin om in al hun lessen een PAV-sfeer te creëren. Heel goed lijkt me dat, maar soms heb ik de indruk dat het hier meer om 'vriendjes zijn' gaat dan om methoden om leerstof aan te brengen... maar ik weet niet genoeg over het Deense onderwijs om hier een gefundeerde mening over te geven denk ik.
Vrijdagavond was het tijd voor feest! Eerst gingen we langs bij Lisa (Duitsland), Veronika (Tsjechië), Kimiko (Japan) en Satsuki (Japan). Daarna gingen we naar het 'Fredagskafé', de wekelijkse bar op de campus. Wat voor mij de meest opmerkelijke gebeurtenis van de avond was toont aan dat culturen enorm kunnen verschillen! Ik was als een van de eersten aangekomen bij Lisa en co. Ik zat in hun salon toen Kimiko naast me kwam zitten, met een bloc note in de hand. Ze vroeg me of ze een vraag mocht stellen. Natuurlijk mocht dat... dus vroeg ze:"Nele, a party, what is that? How does it go? What will we do?" Het was alles behalve een rare vraag als je de culturele verschillen bekijkt, maar ik keek er toch even van op toen ze hem stelde! Het werd een gezellige en ontspannende avond.

Ik vreesde zo'n beetje dat het weekend saai en eenzaam ging worden, dus heb ik vrijdagmiddag een klein verwennerijtje gekocht voor mezelf, 'something to keep me busy when I'm not'.

Maar... niets werd minder waar! Op woensdag was Tana (België) toegekomen in Haderslev en ze had het stadje nog niet gezien, dus had ze Nuria (Spanje) en mij gevraagd haar in de namiddag rond te leiden. Dat hebben we dan ook met veel plezier gedaan. En weet je wat? De zon scheen! Heel de namiddag!! Na het stadje verkend te hebben, was het tijd voor een warme chocomelk... njammie!

Uiteraard kon ook het meer niet ontbreken op de rondleiding door Haderslev...

van links naar rechts: Tana, ik en Nuria

Gewoon omdat ik het een mooie foto aan het meer vind die ik toevallig toen nam.

Na al het wandelen waren we moe en aangezien ik vlakbij het meer woon, leek m'n appartementje een goed toevluchtsoord te zijn. Alba, een vriendin van Nuria, Mesi (Hongarije) en Ági (Hongarije) kwamen ons vergezellen en samen keken we naar 'Mr Nobody', een film die blijkbaar nogal een indruk naliet, want nu, enkele dagen later, worden er nog steeds muntjes opgeworpen om beslissingen te nemen.

Zondag ... rustdag, enfin, toch een beetje. Nadat ik zo verstandig geweest ben om m'n net gekochte corn flakes naast m'n zak te steken en dus niet mee naar huis te nemen was er het eerste Erasmus-verjaardagsfeestje! Ági werd 23. Het was bijna heel de dag relatief mooi weer geweest... vol goede moed maak ik me klaar om te vertrekken, pak ik het verjaardagscadeautje in (zonder plakkers, want die was ik vergeten kopen en de winkels waren toe), doe ik m'n rode schoenen aan, wandel ik in de richting van m'n deur en... begint het te sneeuwen dat het niet mooi meer is, met zo'n 5 à 6 beaufort... Ik heb die rode schoenen maar achterwege gelaten en schoenen met antislip aangedaan (leek me minder elegant, maar verstandiger). Enfin, het werd een gezellig verjaardagsfeestje met, behalve Elien (België) en ik alleen Hongaren...Gelukkig waren ze zo vriendelijk om Engels te spreken :p Toen ik terug naar huis wandelde heb ik al glibberend (smeltende aanvriezende sneeuw) kennis gemaakt met Bianka, een Hongaarse die hier voor 2 jaar komt studeren en die heel erg geïnteresseerd was in de avonturen die Robin en ik deze zomer in IJsland beleefden.

Maandag hadden we voor de eerste keer muziekles. Je leest, ziet en hoort (filmpje) er meer over op de Engelstalige blog, maar... het was heel leuk en interessant! En, goed nieuws! Als ik piano wil spelen breng ik best gewoon mijn partituren mee naar school en wandel klassen in en uit tot ik een vrije piano vind. Reserveren is niet nodig, vragen ook niet... gewoon binnenwandelen. Dat brengt me dus bij iets behoorlijk opmerkelijks: ze sluiten hun klaslokalen hier niet (ook al hangen er beamers en smartboards). Dat principe van gelijkwaardigheid, respect en vertrouwen werkt blijkbaar echt wel.
We hebben hier in de afgelopen 24 uur trouwens zon, regen, sneeuw, hagel, storm en windstilte gehad. Wisselvallig? 't Is maar een gedacht, denk ik.

Vandaag ben ik opgestaan met enorm veel pijn in spieren en gewrichten, maar... daar valt niet veel aan te doen in mijn geval. Na de les storytelling (daarover komt morgen een verslag op de Engelse blog), op zoek gegaan naar een stukje Deense natuur. En wat ik vond...

kon me zeker en vast bekoren!

Ik wandelde eerst langs het kleine meer (het meer waarop ik uitzicht heb uit mijn appartement), volgde dan een stukje de baan naar Vojens en vond later een afslag naar een wandelpad langs het grote meer. Volgens het plan, kan je er helemaal rond (een goeie 12km), maar aangezien ik pas in de late namiddag vertrokken was, heb ik zon 4km heen en 4km terug gedaan.
Het wandelen heeft me goed gedaan, ook al kreeg ik halverwege een fikse hagelbui op mijn dak! Nadien voelde ik me, weliswaar moe maar, helemaal opgekikkerd. Mijn lijf bewoog weer met iets minder pijn, mijn hoofd had de nodige zuurstof gevonden, mijn ogen hadden een vleugje natuurlijke esthetiek ervaren en in mijn oren hoorde ik alle vogels nagalmen (voor zover ik er iets van ken: veel reigers, ganzen, verschillende soorten eenden en meeuwen, aalscholvers en, ik denk (maar hij was heel snel) een valk.Ik denk dat het niet de laatste keer is dat ik daar gaan wandelen ben!

Gewoon omdat dit me doet glimlachen.

Een stukje van het grote meer. Op het eilandje dat je links ziet, leven heel wat vogels!

Die wolk rechts... bleek een hagelbui te zijn.

'There's no such thing as bad weather, there only is bad gear.'

Dat was het voor vandaag, beste blogvrienden. Tot een volgende keer!