Sneeuw en vrieskou...

Tot zover dus de Deense lente! Ik weet het, het sneeuwt ook (waarschijnlijk meer) in België, maar toch! Vriezen, stormen, hoop op zon, zowaar zon (weliswaar met 6 beaufort), lunch in de zon terwijl het sneeuwt (ze moeten denken dat we helemaal gek zijn) want... er is zon en dan nog het gevoel hebben dat het lekker warm is... Zou die koude dan toch wennen of verliezen we stilaan ons verstand door een gebrek aan zonlicht? Laat me opteren voor het eerste.

Ik heb vorige week enkele heel interessante lessen drama gehad, we bezochten een efterskole, Emma en ik denken er trouwens over na om in de paasvakantie drie dagen vrijwillige stage te lopen in de efterskole, en gingen naar een optreden van hen in Haderslev Sporthallen en eergisteren (maandag) hadden we les over freedom writers (bekijk de Engelse blog als je hier meer over wilt weten: http://nele-at-ucsyd.blogspot.dk/ ).

Veel wilde avonturen heb ik je deze keer niet te vertellen... het was een (naar Deense normen) drukke schoolweek. Mijn brei is al goed opgeschoten, enfin... ik heb al ongeveer 1/2 van een mouw van mijn pull in wording. 

Zaterdag heb ik vooral oorlog gevoerd met een hacker. Mijn e-mailadres is maar liefst drie keer gehackt in een week tijd... na een hele reeks vragen van hotmail, een paar nieuwe wachtwoorden en uren van firewalls en virusscans denk ik dat ik op z'n minst de veldslag gewonnen heb... we zien nog wel of ik ook in de oorlog victorie zal kraaien.

In de namiddag ben ik naar Emma gegaan, want... zij heeft een oven en wij waren van plan een verjaardagscake/taart te maken voor Leizuri die net 23 geworden was. We hadden niet echt een recept, dus... het werd een goed bedoeld experiment dat veranderde in een goed gelukte cake! Begin maar al te watertanden...

chocoladecake...

met banaan en een pure chocoladeganache

Op zondag heb ik twee presentaties gemaakt voor school... amai, mijn blog is spannend vandaag.

Op dinsdag heb ik samen met de andere Erasmusstudenten een groep internationale studenten, die hier één week verblijven, begeleid. Het was grappig om te zien hoe hard zij nog verschieten van het Deense onderwijs en de omgang tussen docent en student. Lars, onze docent, kwam mij bijvoorbeeld iets vragen en legde daarbij zijn hand op mijn schouder, de normaalste zaak van de wereld in Denemarken. Toen hij wegging keken de 'nieuwe internationale studenten' alsof ik zo ongeveer verkracht werd 'en plein publique'. Het deed mij vooral beseffen hoe snel je went aan de Deense manier van omgang en hoe hard ik weer ga moeten wennen aan de Belgische manier van omgang (in het onderwijs) als ik thuiskom.
's Avonds was er een 'international dinner' waar iedereen eten van zijn eigen land meebracht om te delen.

  
Het was een allegaartje van alles, maar njammie!

Gisteren nog zon... vandaag... weer sneeuw.

Tot een volgende, hopelijk meer lente-achtige, keer!